In Abidjan ging het gebeuren. Dat had zij hem omzeggens schriftelijk beloofd. En zo werd Abidjan… de stad van hun dromen, de stad waar zij hadden gestaan en een kerk bezocht en een bloempot gekocht die op de terugweg al brak…

Zij zouden nooit meer in Abidjan komen, maar waar zij zich ook bevonden – later – en de teevee sprak van Abidjan, het zou een teken zijn (zij zouden voor 1 moment verloren zijn, overspoeld door een golf tastbaar verleden, zeelucht in de kamer), een sein, een herinnering aan die herfst, die boot, Abidjan en L…