Le confort africain
Het exclusieve van de expat: in Mbanza-Ngungu, op 2 uur rijden – de lucht hing vol pluis van de baobad – op het terras van de Cosmopolite, zat een hele blonde, met een diep gebronsde rug in een hagelwit badpak en jeans, zeer lange nagels, en het goud kleurde mooi op haar huid, maar zij hoorden er al niet meer bij.
Zij namen die dag de boot naar Europa.
De boot met zijn kameelkleurige schoorsteen en blauwe letters verwees al naar het culinaire, naar gedekte tafels en tweekleurig tafellinnen, ton sur ton.
Zij kwamen aan, roodbestoft, toen het al donker was en beklommen als laatsten de loopplank (het idee van romance hing in de lucht, het hoorde bij die boot en de tropen: teveel Fitzgeraldgevoel), overrompeld door een horde kruiers die veel te hoge fooien eisten en het moment daarop ging een koffer overboord.
De eerste avond brachten zij slapend door. (Terwijl het schip in 7 haasten het anker lichtte om te ontsnappen aan het bezoek van een Excellentie die op een receptie rekende.
‘Al die tafelschuimers in zijn gevolg’ verklaarde de purser achteraf. ‘En géén benul, zij eten pralines bij de hors d’oeuvres.’) Tijdens het ontbijt stevenden zij op Boma af.
CARTE
- Grillades:
- Sur demande (20 min.)
- Pâtes:
- Pâtes alimentaires sur demande.
- Buffet froid:
- Assiette anglaise – Filet Américain – Carré de porc rôti - Tête de veau en tortue (chaude ou froide) – Poulet reine rôti – Langue de bœuf fumée – Contrefilet rôti - Gigot de mouton rôti
- Saucissons:
- Foie – Anvers – Boulogne – Salami – Ardenne – Mortadelle – Paris – Milan
- Salades:
- Laitue – Tomates – Bretonne – Parmentier – Céleri rave – Betteraves rouges – Choux rouges et blancs - Emincé de carottes – Concombres
- Compotes:
- Pommes – Figues – Prunes – Abricots
- Infusions:
- Café - Nescafé- Nescafé décaféiné – Thé – Camomille – Menthe – Tilleul – Orange Pekoe – Verveine – Herbesan – Lait
Als de kok met gong en al van de trappen valt: het gewone allegaartje van een boot. De dokter en de non, een koppel echtparen, de zwangere dame en de dame met de uitgebreide garderobe, het geblutste goud en het rijkgevulde leven, 1 mijnheer Weetallès (maar nooit de begeerlijke vrijgezel met de donkere ogen)…
De doktersvrouw, het prototype van een lelijke Engelse, Franssprekend, twee jaar getrouwd en opnieuw vol, verstopt zich achter het menu: hij voert het woord. Voor haar kwam-ie hij helemaal uit Teheran. C’est navrant. D’er zat ooit een kapper aan haar haar, way back in the sixties, en sindsdien is er niets veranderd.