Het gebeurde 's nachts. Eerst werd er op de deur gebonkt. Vervolgens werd ze ingestampt. Een 5-tal mannen stormden naar binnen. Grepen hen vast. Sleurden hen van de trap. Ze werden hardhandig in een geblindeerd busje gekwakt en net om de hoek, bij een semi-officieel gebouw, afgezet, gescheiden en in een soortement kolenhok gedropt. De volgende ochtend lieten zij haar alweer gaan. Ditmaal kwam zij er goedkoop vanaf, zeiden ze nog (ze hadden haar mapje met Franse krantenknipsels gevonden - een taak voor het taallabo - artikeltjes, verrijkt met commentaren, over Marokko's Groene Mars en Groene Revolutie, maar er zat nix opruiends tussen), terwijl hij...
Hij was in geen velden of wegen te bekennen. Geregeld stond Des voor zijn deur, maar er werd niet opengedaan. Zijn telefoon was afgesloten. Ook op de campus vertoonde hij zich niet (Des ging hem daar op staan wachten, tevergeefs…). En de apotheker bij wie hij stage liep, had ook nix meer van hem vernomen... Hij leek in rook te zijn opgegaan, zoals lang geleden Stefaan. Des was aangeslagen, ontdaan, ongelukkig.
Het gebeurde 's nachts. Voetstappen op de trap. Stopten voor haar deur (op slot). Daar ging de deur zachtjes open. En hij stapte naar binnen: 'Long time, no see!', de jonge(ma)n met de glanzende, ravenblauwzwarte lokken en de korenbloemblauwe ogen met een waas van paars (hij was geen spat veranderd)! 'Tu permets?' Hij greep een stoel en installeerde zich tegenover haar. Er ontspon zich een lang gesprek.
‘Where have you been all that time?
‘Roaming the earth, going back and forth on it, biding my time.’
‘I looked for you (hooking me up with this Mediterranean Seaboy Craze for life) in everyone and I don’t even know how to call you.'
‘Cheren, Keren, Kevin, Kfufu, jefe, captain… I go under several epithets… Just call me ’Cherry’ and I’ll be right at your side.’
‘Cherry? No kidding?’
‘Count on it.’ Hij lachte (hij had een perfect gebit).
'Is er iets aan jou wat niet mooi is?'
Hij dacht diep na... maar kon nergens op komen, behalve: ‘What would make me whole again is to have you as a bride, as my wife and the mother of my first child.’
‘Wàààt?!’ Des vloog recht. Aleen! Zij was alleen. Hij was weg.
Een andere nacht: ‘You seem to forget that I’m bound to another…’
‘Faz? How magnanimous of you to mention him, but… he’s no longer around, is he? Besides, we don’t really need him, do we?
‘Where is he?’
‘He’s in confinement. They’ll set him free, eventually. But you won’t be seeing him again.’
‘Why is that?’
‘His monkey business with his friends from Oudja almost landed you in trouble, no? He’s already learned his lesson… forget about him. That fling is over and done with. Punto.’
‘Aye aye Sir. Wafwaf!’
‘No more need to don his aftershave to entertain lingering thoughts of him...’
‘COMRADE Cherry, for someone who came to plead his case, you are a bit too presumptuous to my taste.’
Hij lachte. Hartelijk. ‘Please, accept my apologies before I make haste and slink out of your room in true reptilian fashion.’
(1 v/d leuke dingen aan hem was dat je er vanalles tegen kon zeggen zonder dat hij uit zijn krammen schoot of nijdig werd of verveeld; altijd datzelfde egale, onverstoorbare, onvoorstelbaar goede humeur. Sprankelend!)
‘Maar waarom doet ge u zoiets aan? Zo te zien kan jij gaan en staan waar je maar wil; je bent zo vrij als een vogel en dat wil je allemaal opgeven; voor 'ne blèter?! Men zou zeggen, ge hebt ze niet allemaal! Waarom, in hemelsnaam?’
‘Parce que ça me chante.’
‘Et parce que ça te chante, moi je saute?’
‘Well, I need your consent. I could do it otherwise and just take what I want, but for what I have in mind, I need your consent. I need your cooperation. Say yes! Bitte, bitte, bitte. Je t'en prie!'
(En dan die Stem! Koel, onthecht. Hees, zoals sommige Italiaanse stemmen. Melodisch. Etherisch! Al las hij het telefoonboek voor, dan nog zou je er uren geboeid naar kunnen luisteren.)
‘First a word of warning: all this does not imply that you’ll be my One & Only. I intend to take other wives, say 5 or 6. But you’ll be the first. You’ll be my first wife.’
'Well, I appreciate your honesty.'
'You don’t understand. Being a first wife is an honor, being the mother of my firstborn is an honour!'
‘Het is een kelk die ik met plezier aan mij voorbij laat gaan.’
‘If not from love, then for the sake of our friendship? Coz we are friends, aren’t we? We used to be...
‘Friends! Indeed. But will you be at least a good father? Want ik ga mij daar niet mee bezighouden. Ik ga daar niet over moederen.’
‘That’s understood! I’ll take care of her. And I’ll be a dream dad! Besides, I have plenty of servants.’
‘Her?’
‘Yes. I want my firstborn to be a girl.’
‘U vraagt. Wij draaien. … Non mais, ça ne va pas, non? This campus is a chicken run. En ik ga nu al over de tong. Als ze na een paar maanden iets gaan merken, dan…'
‘Don’t worry, nobody will notice anything. Even you, you won’t notice.’
‘I won’t notice?’
‘Naja... welneen!, c.à.d. dès que ça shows, we’ll take it away, we’ll remove it for gestation elsewhere.’
‘Ach so! Do we? Really? Of course, how stupid of me! Coz this ain't no lucid dream after all, just a lurid time jump! Straight into the year 2525!’
Hij lachte (wanneer ook niet?). As high as a kite. Constantly. ‘Trust me, I know what I’m doing. Nobody will notice anything. Afterwards, it will be as if nothing ever happened... like aren't we all supposed to be unburdened by what has been...?'
'OK, maar prakties dan. Hoe zie je dat prakties?’
‘Breek daar je koppie maar niet over. I’ll take care of everything. ... I'll find us a cozy spot... sunset, sea breeze, pearly haze...’
'Oh, one last thing: I won't be able to come and fetch you, coz of my religious obligations on that particular day, but
'Your religious obligations?!'
'Ask no further.'
'Oké.'
'But I'll send someone.'
'Een heikneuter, bedoel je?
Smakelijke lach. 'Man sieht sich.'
'Opnieuw: waarom?'
‘Lust will Ewigkeit, tiefe, tiefe Ewigkeit.’
