Rude Awakenings
Vrijdagochtend kwart na 7. De wekker liep af. Des stond op (les om 8). Waste zich. Kleedde zich aan. Dronk in der haast een kop koffie en zette zich op weg. Ter hoogte van de spoorwegbrug begon de horizon te deinen. Haar maag nam een duik en zakte naar haar knieën... die werden wak en zakten door haar enkels. Het onzachte contact van haar wang met de klamme kasseien... Het laatste wat zij zag, was de spoorwegbrug. Vanuit de lucht.
Vrijdagochtend kwart na 7. De wekker liep af. Des stond op (les om 8). Waste zich. Kleedde zich aan. Dronk in der haast een kop koffie en zette zich op weg. Bij de aula aangekomen, was er geen kat. Had zij iets gemist? Een bericht ad valvas in de trend van 'Vrijdagochtend geen les'? Maar op het prikbord hing er nix ... Des toog dan maar naar de bank - een blikken bus eigenlijk die ze onlangs hadden neergepoot bij de ingang van het restaurant - voor cash, voor vanavond, voor de trein.
'Nou, jij bent d'er ook vroeg bij', vond de bediende aan het loket.
'Nou, niet zo', zei Des.
'Nu al geld afhalen voor vrijdag? Sta je zo te branden om terug te snellen naar de mamma? Of heb je je dit weekend soms verslapen?'
Des voelde Een lichte golf van paniek overspoelde haar. Zij greep haar geld. Stoof naar buiten. Greep in het restaurant naar de eerste de beste krant (De Wereld Gisteren) en checkte de datum: Maandag, ergens in de lente. MAANDAG, godbetert! Daarom was er geen les! Daarom was er geen vrijdagochtendsfeer! Daarom... maar... waar was zij dan al die tijd geweest? Waar was al die tijd gebleven? Wat had zij al die tijd gedaan? Zij herinnerde zich dat zij gisteren was gaan slapen en vanochtend opgestaan. Zij herinnerde zich haar plotse zeeziekte, out of the blue, op de spoorwegbrug waarop zij was omgekieperd, maar dat moest een droom zijn geweest, want daarna liep de wekker af. Om kwart na 7, zoals Altijd op Vrijdag. Alleen, vandaag was het Maandag! Dat betekende dat zij 3 dagen en 4 nachten aan 1 stuk door in bed had doorgebracht!?! Zonder wakker te worden. Zonder honger te krijgen. Of dorst. Of iets dat daarmee te maken had. Dat kan toch niet?! En daarbij had zij Auderghem gezien en het Zoniënwoud en de spoorwegbrug... Vanuit de lucht!?
In de dagen en weken die daarop volgden... Des betrapte zich erop dat... zij plots... een ongebreidelde interesse had voor... een waanzinnige belangstelling in... een onbedwingbare drang naar... Krankjorum! ... Positiejurken en Babyspullen (om nog maar te zwijgen van augurken. Met aardbeienjam! Of rolmops met chocoladepudding. En appelvlaai met mosterd.) Zonder verpinken had ze al 3 van die soepjurken gekocht. 'And you can all die laughing, but I wear them proudly'. En babysokjes! Roze. In haar vrije momenten dweilde zij alle Prémamanwinkels af. En die van Le petit Bateau en de baby-afdeling van de Inno en bij het zien van babysokjes, roze, werd zij helemaal week vanbinnen, alsof zij een nest wriemelende puppies zag, met van die piepkleine staartjes en die tere klauwtjes en...
![]() |
![]() |
![]() | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() | |
![]() |
![]() | ![]() | |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() | |
![]() |
![]() |
![]() |
En het werd te veel voor Corneel! Des begon zo langzamerhand te denken dat zij leed aan AL die abominabele kwalen die ze in de cursus 'Inleiding tot de Psychologie' tegenkwam: schizophreen, manies depressief, schijnzwanger en daarbovenop psychoties mystiek, mystieker dan Hadewijch! (Als kers op de taart en om het allemaal in Schoonheid af te ronden, bracht zij nu haar nachten door met Vee in een soortement fysicalokaal: 'I got this assigment to help you design your baby. I'm here to fulfill all your wishes, no holes barred. Let's start with the eyes. What color?'
'Brown'.
'Brown?! You must be kidding! So earthly...'.
'Hazelnutbrown. And slanted. Like Bambi eyes.'
'Hum... color of the hair?'
'Brown. And straight. No waves or curls for me.'
'If I may say so... but this is remarkebly plain, while we have the means to make...
'Nonnon, don't you see whom I have in mind? The lame doctor's little daughter? Back in my village? Long ago? She looked like a fae.'
'Yep. I see. Excellent choice. Forgive me. How about the name?'
"Ingenborn.'
'Ingeborg? Splendid. Very appropiate, I would say.'
'No, nix Ingeborg. Ingenborn! In the sense of 'not having been carried', you see?'
'Ingeborg! You said it. I heard it. Perfect.')
En Des begon te denken dat dit hele uniefgedoe een Schnapsidee was geweest. Was dit hele circus nu niet mee begonnen met haar verhuis naar hier? Was dat niet de reden of op z'n minst de aanleiding dat haar leven zich nu afspeelde tussen clowns aan de ene kant en jokers aan de andere? Wel, ze konden allemaal de boom in! Des hield het voor bekeken. Zij raapte haar schamele boeltje bij mekaar en poetste de plaat. Zij kende nog ergens a cozy spot... sea breeze... hazy mornings... billowing sails... Rust.